غم خوارى وتوجه به امور مسلمانان به ويژه شيعيان

يكى از علت هايى كه فاطمة (سلام الله عليها) را به ميدان آورد وآن همه مصايب وآزارها را تحمّل كرد، همّ وغمّ آن حضرت نسبت به امّت پدرش وشيعيان شوهرش ومصايبى كه دامن گيرشان خواهد شد بود. 

حضرت، همراه اشك ها وناله هايش، در فراق محبوبش به پدر بزرگوارش عرضه مى دارد: 

يا ابتاه! مَن للأرامل والمساكين؟ ومَن للامّه الى يوم الدين؟.
پدر جان! پس از تو، چه كسى به فرياد يتيمان ومساكين خواهد رسيد؟ پدر جان! براى امّت، چه كسى پس از تو، تا قيامت خواهد بود؟ 

حضرت، تا بدان جا نسبت به امور امّت پدرش اهتمام مى ورزد كه شب تا صبح را پيوسته در ركوع وسجود وقيام ودعا مى گذراند وهمواره، مؤمنان را دعا مى كند واز براى خود دعايى نمى كند. وقتى فرزند دل بندش حسن (عليه السلام) علّت را جويا مى شود؟، مى فرمايد: (الجار ثم الدار).

حضرت مهدى (عجل الله فرجه) نيز غم خوار همگان، به ويژه شيعيان است وبراى آنان دعا مى كنند. توقيعات وملاقات هاى فراوان، بر اين مطلب دلالت مى كند. 

حضرت، در توقيعى مى فرمايد: 

... به من رسيده است كه گروهى از شما، در دين، به ترديد افتاده ايد ودر دل، نسبت به اولياى امر خود، دچار شك وحيرت شده ايد! اين، مايه غم واندوه ما شد. به خاطر شما ونه به خاطر خودمان ودربارهِ شما ناراحت شدم نه دربارهِ خودمان.... ما بر احوال شما آگاهيم واوضاع شما بر ما پوشيده نيست. ما در رسيدگى وتوجّه به شما، كوتاهى نكرده ايم وياد شما را از خاطر نبرده ايم. اگر جز اين بود، مشكلات وگرفتارى ها بر شما روى مى آورد ودشمنان شما را نابود مى كردند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: